Nieuwjaar 2012

Hallo allemaal, daar ben ik weer. Bedankt voor alle goede wensen. Het weer hier heeft een dramatische omslag gemaakt. De regen in dit regenseizoen is nu in volle hevigheid losgebarsten. Een 10 liter-emmer die ik voor de aardigheid buiten had gezet was in 5 min.!vol. Aangezien het op een gegeven moment 3 dagen en nachten achtereen geregend heeft was het tot en met de enkels waden door het water om waar dan ook te komen. Gelukkig ligt het terras voor "mijn woning" 2 treden hoog, dus "thuis" droge voeten. Jullie begrijpen geen onnodige uitjes. Hoewel, de dagtrip naar de waterval is in het water gevallen, maar inplaats daarvan zijn we naar het huis en dorp geweest van onze chauffeur en zoon. Meestel wonen meerdere gezinnen, familie van elkaar, onder 1 dak, met 1 kamer prive voor elk gezim. De rest is gemeenschappelijk. Lang niet alle ruimtes zijn compleet afgesloten, dus ongedierte kan vrijelijk in en uit. Hun geloof, het Hindoeisme, behoedt hen voor allerlei lichamelijke kwalen en depressies, zo denken. Daarom wordt elke dag geofferd aan de vele goden die ze hebben. Zowel bij hun huistempel(iedereen heeft er een) als bij hun werk,bij de zee ,op straat etc,etc... Bovendien hebben ze per jaar 157 ceremoniedagen. B.v bij volle maan. Een heel Balinees orkest zit dan bij alle grote tempels o het feest luister bij te zetten. De meeste mensen zijn in witte traditionele klleding gehuld en offeren bloemen, rijst, fruit, die ze meestal nadien weer mee naar huis nemen om samen met de familiete eten. In de tempel wordt gebeden en gemediteerd. Wie niet meedoet, zo geloven ze, roept het onheil over zichzelf af. Hun jaar is maar 210 dagen dus ga maar na hoeveel tijd daar in gaat zitten. Op 1 februari begint Nieuwjaar bij hen en ik ben uitgenodigd om erbij aanwezig te zijn. Lijkt ne een hele ervaring. Gepast gekleed uiteraard (in sarong)!Volgens Duwa, zo heet de familie, hoef ik niet te offeren.Ik ben gast en bovenal heb ik mijn sporen al verdiend in vorige levens omdat ik Ida heet en dus tot de hoogste kaste behoor. Dat weten ze in Nederland nog niet. Helaas! Ook ben ik een dag op stap geweest met een Balinese vrouw die ziek in haar toko stond, al een aantal dagen lang. Ook was ze voor haar helse hoofdpijn naar het ziekenhuis geweest, hetgeen al zeer zeldzaam is en erg duur. Nagenoeg niemand is verzekerd, dus betalen ze per keer. Doordat hun toko dan dicht zit, die dagen ook geen inkomen. Als je dan ,behalve met saridon haar ook nog een beetje financieel ondersteunt, heb je volgens mij de mooiste vorm van hulp. De hele dag mocht ze shoppen op mijn rekening, vervoer naar Kuta en terug in een taxi! en kip eten bij Mac Donulds met cola uiteraard. Ze was zo blij en dankbaar dat ze als waardering mij vandaag verraste met fruit en aankondigde dat morgenvroeg,
tussen 10 en 11 zij, haar man en hun twee zonen in hun nieuwe outfit bij mij op visite komen om mij persoonlijk te bedanken en te zien! Hier wordt ik nou helemaal warm van. Wordt vervolgd, Groetjes aan de speksteengroep Hermien, en als ze mijn verslagen willen lezen mag dat gerust. Allemaal tot een volgende keer. p.s. Hoe was het in Kopenhagen?