Einde van het begin van B. nieuwjaar. Kaningun.

Vandaag eindelijk weer eens een strakblauwe lucht. Op naar het strand. De helft van de strandtentjes zijn dicht. Het is er rustig. De (verplichte) ceremonies trekken soms een zware wissel op het gezinsleven. Het kost veel tijd, veel geld en veel werk. Dagen zijn ze bezig met inkopen van vooral fruit waarmee ze hoge torens maken. Het schijnt een vorm van prestige te worden wie de mooiste, hoogste etc.. heeft. Heb je maar een kleintje denken "ze" dat je weinig geloof hebt of arm bent. Nou, ik kan je vertellen dat de meesten erg arm zijn en van dag tot dag leven. In het hier en nu, zoals dat tegenwoordig heet in Nederland. Maar als dat noodzaak is valt dat behoorlijk tegen. Bankroet en moe zijn de meest gehoorde klachten t.a.v. al die ceremonies. Hoewel het qua verkeer rustig is op straat, struikel je over de offermandjes die werkelijk overal liggen, hangen, staan. B.v. voor bijna elke winkel, restaurant en godenbeelden langs de weg. Ook op het strand. Afhankelijk van het getij liggen ze op het strand of drijven in het water. De mandjes worden gemaakt van kokospalmbladen en gevuld met bloemen, rijst, koekjes en af en toe geld. 's Avonds komen de zwerfhonden het overgebleven voedsel opeten. Overdag zitten er meestal vogeltjes bij. De grote fruitmanden worden weer mee naar huis genomen om samen met de hele familie op te eten. Morgen ga ik met Wayan mee naar haar moedershuis in Noord-oost Bali. Vanavond heb ik bij een uitgaansgelegenheid gezeten met een grote Bintang(Balinees Heinekenbier). Hier wordt ik waarachtig nog een bierdrinker. Het is heerlijk koud en lest de dorst. Het orkestje dat er zat speelde heerlijke dansmuziek, waarop ook uitbundig gedanst werd. Allemaal van die Balinese jonge super-slanke meiden op naaldhakken met uiteraard ook soms heel mooie Balinese mannen. Een lust voor het oog die soepel bewegende jongelui. Ik voel me nu echt bejaard en denk met enige weemoed aan de tijd dat ik ook zo jong en slank was en hoge pinnen droeg. Ik vrees dat ik nu accuut een paar nieuwe heupen en\of knieen nodig zou hebben na zo'n swingende avond. Dus, ja Lidy, ik rook mijn shaggie en voel me goed. Mijn verjaardag is in Bali met alleen maar Balinezen. Hotelpersoneel en vrienden/bekenden waar ik de tijd in Bali heb doorgebracht. Ook in Nederland wil ik graag mijn verjaardag vieren, want ik heb inmiddels wel behoefte om iedereen weer te zien. Wanneer dat is weet ik nog niet maar dat hoor je nog. Hermien, ik probeer mij voor te stellen hoe de gang etc.. eruit ziet. Licht en groter waarschijnlijk. De versiering??? Corinne bedankt voor je kus. Van hieruit een dikke smakkerd terug. Misschien heb ik nog iemand vergeten, sorry! Helaas ook geen foto's want mijn geheugen laat me in de steek en mijn hulpje is er s'avonds niet. Het is al bijns middernacht hier dus sluiten en over. Groetjes Ida.