Balinees Nieuwjaar

Hallo allemaal, het is alweer een tijdje geleden sinds het vorige verslag. Weer veel meegemaakt, teveel om hier te plaatsen. Dus beperk ik mij tot de viering van het Balinees Nieuwjaar. Om de 210 dagen is het hier nieuwjaar. Zoals met alle feesten hier wordt er uitgebreid geofferd aan de goden(ze gaan bankroet, zeggen velen). Offers worden door de vrouwen gemaakt. Kunstzinnige manden met fruit en palmbladerenversierselen worden door hen op het hoofd gedragen tot in de tempel. Vrouwen dragen hun mooiste sarongs met bijpassende band en mannen meestal witte haarband en blouse en ook een sarong(een grote doek die je op een bepaalde manier om je middel vastmaakt enbijna tot op de grond hangt. De tempel waar wij naar toe gingen lag vrij hoog, dus dat werd klimmen. Degene die dat niet kan of wil mag achter op een brommertje en wordt voor een paar roepia's naar boven getuft. Soms kwam zo'n brommer me voorbij met daarop vader, moeder(met mand) en 3 kinderen. Onvoorstelbaar gevaarlijk, want met zondagse kleren dragen ze geen helmen, Kriskrassen tussen alle lopende mensen en andere brommertjes door, halen links en rechts in, waarschijnlijk beschermd door de goden. Ongelooflijk boeiend ook. Zonder kinderen zit de vrouw vaak achterop in amazonezit(met mand), zwaaien opgewekt naar anderen of stoppen potsklaps pal voor je. Kwek, kwek, kwek, allemaal brommertjes over de volle breedte van de smalle opgang, zodat er in no time een file ontstaat. Getoeter is soms de enige reactie. Iedereen staat doorgaans onrustig maar wel netjes te wachten tot de stroom weer op gang komt. Dan krijg je een geknetter van jewelste en de voetgangers blijven ijzerheinig midden op de straat lopen. Aangekomen bij het heiligdom gaan ze zich reinigen bij de bron. Vanwege de enorme drukte staan ze daar al in een lange rij. Dan op naar de volgende rij wachtenden voor de gebedsdienst en zegening. In de tempel zitten de meesten als een potje met pieren op elkaar op de grond. De speaker(met microfoon!) spreekt geen Nederlands dus dat blijft gissen. Er wordt gebeden, geknikt, met bloemen, rijst en muntgeld gestrooid. Dit herhaalt zich een paar keer waarbij sommigen in trance lijken te geraken. De gong maakter een einde aan. Daarna gaan in geheel wit geklede priesters rond om iedereen persoonlijk te zegenen met heilig water en wordt rijst gedrukt op de plek van het alziend oog(net boven de neus). Op het moment dat de priesters klaar zijn en terug lopen, komen de eerste mannen via de zijuitgang naar buiten om hun sigaretje te roken. Dat leek mij ook een geschikt moment om mee te roken. Hoewel hier de vrouwen niet roken, werd mij er aan alle kanten een aangeboden toen ze zagen dat ik een shaggie wilde draaien. Ze vroegen hoe ik het vond. Heel bijzonder maar ook heel herkenbaar. Vooral voor het einde weggaan en een sigaretje roken is precies hetzelfde als vroeger bij ons in de rk kerk. Dat vonden ze ontzettend grappig en staken hun duim op naar mij alsof ik er vroeger hoogstpersoonlijk voor gezorgd had. Inmddels kwam de rest uit de tempel, opnieuw met offergaven, op naar de hoogste tempel. Daar wilde ik ook foto's maken op eerbiedige afstand. Maar dat mocht niet. Niet tijdens de heilige offering. Tussen de tempeldiensten in was het een drukte van belang. Nieuwe offers werden ergens vandaan getoverd, meestal uit die manden maar ook uit de bosjes of achter muren vandaan. Beneden speelt de hele dag de gamelan, een soort orkest met Balinese instrumenten. Vandaag, bij uitzondering, helemaal bezet door vrouwen m.u.v. 1 man.
Als je er niet van houdt wordt je er knettergek van. Maar als je de cadans van de muziek te pakken hebt kan het heel meditatief zijn. Morgen echt foto's en reactie op reactie. Groetjes Ida.